MÜSNED-İ HANBEL

BABLAR    KONULAR    NUMARALAR

MECLİS ADAB, EDEB VE HİKMETLER

<< 3153 >>

7- Meclis ile ilgili Hususlar

 

1. İbn Ömer

 

- - (-)

23314- Halid el-Hazza der ki: Ebu'l-Melih, Ebu Kılabe'ye şöyle dedi: Babanla birlikte İbn Ömer'in yanına girdiğimizde bize şunu anlattı: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına girdiğimde bana içi hurma lifiyle doldurulmuş deriden bir minder koydu. Ancak o mindere oturmadım, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile aramda öylece boş durdu."

 

[Sahih]

 

Heysemi (13597) der ki: ''Ahmed rivayet etmiştir. Ricali Sahih ricalidir."

 

 

2. Cabir b. Abdillah

 

- - (-)

23315 (1)- Cabir b. Abdullah'ın bildirdiğine göre Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kişi bir mecliste bir söz söylerken etrafına bakınıyorsa o söz (dışarıya çıkmaması gereken) bir emanet demektir'' buyurmuştur.

 

[Hasen]

 

Diğer tahric: Ebu Davud (4868) ve Tirmizi (1959) rivayet ettiler.

 

 

 

23316 (2)- Cabir b. Abdullah'ın bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kişi bir söz söylerken etrafına bakınıyorsa o söz (dışarıya çıkmaması gereken) bir emanet demektir'' buyurmuştur.

 

Ebu Amir rivayetinde: ''Kişi bir mecliste bir sözü söylerken ... " ibaresi geçmiştir.

 

[Hasen]

 

 

 

23317 (3)- Cabir b. Abdullah'ın bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kişi birinin kendisine bir sözü söylerken etrafına da bakındığını gördüğü zaman o söz (dışarıya çıkmaması gereken) bir emanet demektir'' buyurmuştur.

 

[Hasen]

 

 

 

23318 (4)- Cabir b. Abdullah der ki: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in: ''Kişi birinin bir sözü söylerken etrafına da bakındığını gördüğü zaman o söz (dışarıya çıkmaması gereken) bir emanet demektir'' buyurduğunu işittim.

 

[Hasen]

 

 

3. Cabir b. Semure

 

- - (-)

23319- Cabir b. Semure bildiriyor: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) dağınık bir şekilde oturan ashabının yanına çıktı ve: ''Neden öyle dağınık bir şekilde oturuyorsunuz?'' buyurdu.

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Müslim, salat 1/322 (430), Ebu Davud, edeb 41258 (4823) ve Nesai, imamet (2/92) rivayet ettiler.